Op deze pagina ga ik wat dieper in op de reeds vermelde punten op de titelpagina van de website waar Tesjoeva-gemeente voor staat. Heb je die overgeslagen, klik dan eventueel nog even terug om te begrijpen waar Tesjoeva-gemeente vanaf nu voor staat.

Waarom de naam Tesjoeva?
De naam Tesjoeva betekent in het Hebreeuws onder andere “terugkeren” en “berouw”. Terugkeren waarvan dan en waar naartoe? In de loop van de kerkgeschiedenis zijn er helaas een heleboel menselijke leringen en tradities verheven tot Bijbelse waarheden wat ze echter niet zijn. Denk hierbij aan de zondag die de sabbat heeft vervangen, de kinderdoop die de volwassendoop heeft vervangen, de Gregoriaanse kalender die de Bijbelse kalender heeft vervangen, kerstfeest als een toegevoegd feest, pasen ipv Pesach en ga zo maar door. Zo is het christendom eigenlijk een geheel nieuwe Godsdienst geworden waarin Bijbelse waarheid vermengd is mijn heidense praktijken.
Daarom is het onze opdracht om herstel te zoeken naar de oorspronkelijke bedoeling van JHWH met als basis de 5 boeken van Mozes, de Torah, zonder door te willen slaan naar de andere kant: het klakkeloos overnemen van allerlei tradities die ook vanuit het Judaïsme ontstaan zijn.
Zo geloof ik wel in de actualiteit van de spijswetten met daarin vermeld de reine en onreine dieren, maar niet in de aanname onder veel joden, dat je geen vlees en melk producten in 1 maaltijd mag gebruiken. Abraham zette de 3 mannen die hem bezochten al een gemest kalf en melk voor. Ik wil geen gezag toekennen aan allerlei leer gebaseerd op de “mondelinge Torah” en allerlei andere geschriften met interpretaties van de Torah die ontstaan zijn naast de Bijbel.
Een aantal speerpunten die wat mij betreft belangrijk zijn:
1. Terugkeer naar de Hebreeuwse wortels van de Bijbel; de Bijbel is een Joods boek. Elke vertaling vanuit het Hebreeuws is ‘verschraling’.

2. Zoeken naar herstel de Naam van de Elohiem van Abraham, Isaäk en Jacob in schrijven en uitspraak:  JHWH en niet God of HEER

3. Het onderscheiden van de verschillen tussen God de Vader: JHWH enerzijds en de Zoon van God Jehosjoea de Messias anderzijds.
Verder te belijden dat de Ruach Haqodesh- de Heilige Geest- uit is gegaan van de Geest van JHWH.(en dus geen persoon is).
In eenvoudige tekst: bid tot God de Vader, IN de naam van Jesjoea, de zoon van God dóór de Heilige Geest.

4. Het heiligen van de sabbat en het in ere herstellen van “de Moadiem” (de gezette tijden of feesten van JHWH) volgens Leviticus 23. 
Dit vraagt mijns inziens óók een zoeken naar herstel van de juiste Bijbelse kalender. Want de Bijbelse feesten vormen een zeer belangrijk en centraal profetisch onderdeel van de Schrift. Maar helaas is er enorm veel kalenderverwarring, wellicht juist om die reden omdat de tegenstander maar al te graag wil dat we de feesten op het verkeerde moment vieren als hij niet kan tegenhouden dat we ze vieren. Misschien wordt e.e.a. pas duidelijk als de Messias dit recht komt zetten maar toch meen ik dat we ook nu wel degelijk onderzoeksplicht hebben op dit thema.  Zolang je er niet uit bent rest er niets anders dan noodgedwongen maar bijvoorbeeld de traditioneel Joodse kalender te volgen. Want geen feest vieren is zeker niet de bedoeling!

5. Torah & genade; dat staat voor verlossing uit genade door Jesjoea en vandaar uit levens heiliging op basis van Torah. Deze levensheiliging is sinds de de uitstorting van de Ruach Haqodesh, waarover we lezen in het boek Handelingen, meer dan ooit mogelijk.

Toelichting per punt:
1. “Tesjoeva” is het Hebreeuwse woord voor: tot inkeer komen, berouw tonen. De wortel van Tesjoeva is sjoev; dat staat voor “bekering”,  “terugkeren” of “herstellen”. Terugkeren is een houding die nodig is voor elke gelovige persoonlijk, maar ook voor elke denominatie (collectief).
Terugkeren waarvan dan?
Ik geloof dat “het heil uit de Joden is”. JHWH heeft in zijn soevereiniteit een verbond gesloten met het volk Israël via de geslachtslijn van Abraham, Izak en Jacob. Uit die geslachtslijn is vervolgens de Messias voortgekomen. Bekend bij christenen onder de naam Jezus en in Messiaanse kringen vaak aangeduid met Jesjoea of Jêhóshua. Het evangelie dat Jesjoea verder openbaarde (hij deed bijna niets anders dan citeren uit de Torah, profeten en de Psalmen en dit verder uitleggen en niet vervangen of afschaffen) was dus “eerst voor de Jood”, het volk waar Hij zelf ook toe behoort, maar “ook voor de Griek”.
Als we naar de nieuw-testamentische gemeente van Handelingen kijken dan zien we dat die 2 groepen samen optrokken. Wel gaf dit forse gewenningsproblemen naar 2 kanten.
Helaas moeten we na 2000 jaar kerkgeschiedenis constateren dat er een enorme verdeeldheid is ontstaan tussen Joden en christenen. Er was dus eerder onderlinge verwijdering dan gewenning! De verwijdering uit zich sterk in het anti-semitisme. Het antisemitisme heeft in veel gevallen zelfs christelijke wortels. Het principe van “geënt zijn als wilde loten (christenen/de 10 verstrooide stammen van Israël) op de edele olijf (De wortel van Jesjoea met daarop het huis van Juda) is volledig uit de hand gelopen. Bewust of onbewust is er enorm veel vervangings theologie binnengeslopen in de christelijke kerken. (Hierbij word geleerd dat de kerk in de plaats van Israël is gekomen). Velen volgen zonder het te weten een christelijk, maar in wezen een antisemitisch leven in de kerk. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in zondags-viering in plaats van Sabbat-heiliging, het loslaten van de Bijbelse feestkalender, het loslaten van de feesten van JHWH en ga zo maar door. Ook onbegrip voor positie en rol van het huidige land Israël in heils-historisch en Bijbels-profetisch perspectief is helaas een wrange vrucht van de vervangings theologie. Doe in ieder geval afstand van een leer en gebruiken die voortkomen uit menselijke instellingen (middels “tesjoeva-doen”) en zoek weer eenheid met Messias belijdende Joden is mijn devies. Waar dat gebeurt kun je spreken van “het herstel van de 2 huizen van Israël”! Tesjoeva is ook hard nodig vanuit het besef dat we werkelijk in “het laatst der dagen” leven. Als de Messias komt, staat de Gemeente, Zijn “ene bruid” dan klaar? Hij komt niet voor een christelijke en een Joodse bruid.

Mijn oprechte wens is dan ook dat elke Jood zich thuis zal voelen in het gedachte-goed van de tesjoeva-gemeente.  Dat staat voor het weer bijeenbrengen van de beide ‘huizen van Israël”. Het huis van Israël (de verloren 10 stammen en gelovigen uit de volken) en het huis van Juda (de Joden). Daarom zing ik graag  Hebreeuwse liederen zingen (met Nederlandse vertaling), maar kan ik ook genieten van een selectie uit b.v. Opwekkings liederen. Een goed idee is ook aandacht te besteden aan het Torah-lees schema dat Joden wereldwijd hanteren en het proclameren van het S’hema en de 10 Woorden. Schroom niet te dansen als daar de kans voor is tijdens het zingen en geef aandacht aan Israël in de gebeden. Ik verlang in iedergeval samen met Israël (wij bij hen en niet zij bij ons) te gaan staan in de verlossing die we mogen aannemen uit genade door geloof in het volbrachte werk van de Messias en vanuit die positie te streven naar levensheiliging vanuit de Torah als het fundament van onderwijzing en de toelichtingen die daarop gevolgd zijn in de profeten, geschriften en het Nieuwe Testament.

2. De NAAM van God  In Exodus 3:15 wordt aan Mozes de naam JHWH geopenbaard met de opdracht: “Zo wil Ik voor altijd genoemd worden”. Wat vindt u er van als men u een andere naam geeft dan die waarmee u zichzelf geïntroduceerd hebt? Het is een rabbinale beslissing geweest op basis van de mondelinge Tora om de naam van JHWH uiteindelijk niet meer uit te spreken uit diep ontzag, eerbied en de angst dat de naam ijdel gebruikt zou worden.
Ik geloof dat dit toch een vorm van misplaatste vroomheid is en dat het belangrijk is om JHWH bij Zijn Naam te noemen die Hij zelf geïntroduceerd heeft. Nu is het zo dat de namen ‘God’ en ‘Heer’ zeer algemene benamingen zijn die je kunt gebruiken voor  elke willekeurige afgod of mens die je maar kunt bedenken. God of Heer is namelijk een titel die de hoogste autoriteit aangeeft over..
Zo ben ikzelf Heer over mijn huis en niet jij.. en de Bijbel spreekt erover dat er vele goden zijn, echter slechts EEN ELOHIM met de specifieke NAAM JHWH.
Het omschrijven van de Schepper van hemel en aarde met slechts de namen God en HEER doen JHWH oneer aan! Bedenk bij dit alles dat de meeste Nederlandse Bijbels op zeer verwarrende wijze zowel het woord God als HEER/HERE gebruiken voor JHWH, (God de Vader) terwijl de titel “Heer” in de grondteksten alleen gebruikt wordt voor de Zoon van God (in het Grieks staat er dan meestal kurios = meester) en het woord ‘God’ ook wordt gebruikt voor andere goden en in uitzonderlijke gevallen zelfs voor mensen!
Naast gebruik en schrijfwijze van de eigen-naam van God sta ik er ook voor een keuze te maken met betrekking tot de uitspraak van de Godsnaam JHWH. Uitgaande van het Hebreeuws en de uitspraak van letters individueel en in combinatie geloven ik dat de juiste uitspraak van JHWH zou kunnen zijn: “JaHU-aH”. Eventueel afgekort tot “JaH”, (deze verkorte naam vind je terug in het woord Hallelu-JaH wat betekend: Prijst JHWH!)  
Ik hanteer deze uitspraak totdat iemand me er op Bijbelse gronden van weet te overtuigen dat het toch echt anders moet. (Vanuit het samen onderweg principe). Dwing een ander nooit om de naam zo te gebruiken, en laat een ieder vrij om de naam te gebruiken die men in geloof en uit eerbied goed acht. Voor meer informatie omtrent de naam van JHWH verwijs ik naar de 2 bijlagen met een zeer uitgebreide studie over dit onderwerp van Andre Roosma en/of naar zijn website http://www.hallelu-jah.nl/index1.html

 

3. De identiteit van JHWH, Jesjoea en de Geest van JHWH.
Over de identiteit van de Vader en met name de Zoon is helaas veel verwarring en meningsverschil. Ik neem afstand van de kerkelijke leer van de drieënigheid. Maar ook tweeënigheid is wat mij betreft niet aan de orde. Mijn wens is dat we in staat zijn een  duidelijk onderscheid maken tussen JHWH (God de Vader), zijn Zoon Jesjoea de Messias, die in het Woord ook omschreven wordt als de Zoon des mensen of de mensen zoon.  (En nergens met God de zoon!)  Daarnaast onderscheid ik de Ruach Haqodesh (de Heilige geest) als de Geest van God. De Vader heeft van Zijn geest uitgestort op de Zoon en de Zoon heeft de Geest vervolgens weer uitgestort op zijn volgelingen. Mijn hoop is dat dit standpunt ook helpend is om een te worden met “het huis van Juda” dat terecht zegt dat er maar één God is, namelijk de Vader JHWH. Deze visie noemt men wel Unitarisme. (Uni = één, enig).
Helaas blijft het een gevoelig thema! Dreigende discussie hierover kun je de-escaleren door te stellen: Geloven we niet samen dat God JHWH onze Vader is en Jesjoea onze Messias?
Dat moet ons altijd kunnen samenbinden! En als je vanuit die samenbindende geloofsbelijdenis vanwege onderzoeksplicht het kan opbrengen om zónder hete hoofden-koude harten van gedachten te willen wisselen over de identiteit van de Vader en de zoon dan ben je samen onderweg naar waarheid in liefde.
Dat is dan ook de basis waarop ikzelf in iedergeval 11 jaar in shalom met anderen in liefde kon optrekken die wel degelijk (nog) geloven dat Jezus ook God is in de periode dat ik als voorganger mocht dienen in samenkomsten van de Tesjoeva-gemeente tot in november 2021.

Want wist u dat er 0 teksten in de bijbel zijn die spreken over “God de Zoon” en er daarentegen 80 teksten zijn die spreken over “de Zoon des mensen”, 27 teksten die zeggen: “de Zoon van God, 10 teksten die zeggen “Gods Zoon” en 6 teksten die zeggen “Zoon Gods”?!

Nogmaals: voer open en eerlijk het gesprek over dit gevoelige onderwerp met “warme harten en koele hoofden” in plaats van andersom.. met het oprechte verlangen de Vader en de Zoon te eren zoals de Hemelse Vader en onze Messias dit zelf zouden willen.
” Want er is één God. Er is ook één Middelaar tussen God en mensen, de mens Jesjoea de Messias”. 1 Timoteüs 2:5
Lees voor verdere verdieping o.a. de studies “hoe eer ik de Vader en de Zoon? en de uitgebreide studie: “Johannes 1 wie, wat, het Woord?”  onder het tabblad JHWH en de Messias.

4. FeestKalender
Ik verlang gehoorzaam te zijn in het vieren van de feesten van JHWH. Let wel, er staat niet de feesten van de Jóden maar van JHWH. Dat impliceert al dat deze feesten, deze gezette tijden (Moadiem), universeel zijn, dus eigenlijk voor iedereen.
In ieder geval de sabbat, want die wordt al in Genesis 1 genoemd toen er nog lang geen sprake was van het volk Israël. Realiseer je goed dat JHWH een Elohiem van Eeuwigheid is die op de scheppingsdag  4 de tijd geschapen heeft door de Zon, Maan en sterren aan de hemel te zetten. Elohiem heeft daarbij speciale ontmoetingsmomenten tussen Hem en de mensheid ingesteld! Mis deze momenten niet, net zoals je de trein ook niet wilt missen als je op reis gaat..
Het eerste feest volgens Leviticus 23 is.. we zeiden het net al, is de sabbat!
Van de sabbat wordt in Exodus 31:13 ook nog gezegd dat die is gesteld tot een TEKEN tussen JHWH en zijn kinderen!
De 8 feesten zijn een blauwdruk van het heilsplan dat JHWH aan het voltrekken is voor deze wereld. Het fascinerende is dat Jesjoea de voorjaarsfeesten minutieus vervult heeft bij zijn eerste komst op aarde.. en reken maar dat Hij de najaars feesten op de zelfde wijze nauwkeurig volgens de tijden van de najaarsfeesten gaat vervullen bij zijn wederkomst!
Die zogenaamde ‘gezette tijden’ moeten geteld moeten vanuit de 1ste dag van de 1ste maand en de 1ste dag van de 7de maand van de Bijbelse Kalender. So far so good, maar helaas.. er is nogal wat meningsverschil over de juiste kalendermethode die hierbij moet worden toegepast!
Denkt u echt dat JHWH rekening houdt met de Gregoriaanse kalender, diep verankerd in de Westerse wereld, welke namen van afgoden en planeten hanteert voor de dagen van de week en de maanden. (Vandaar ook bv Zon-dag ipv 1ste dag..).
Daar komt nog bij dat een dag niet begint om 24 uur s’nachts, zoals de meesten van ons altijd geleerd is. Maar zet je schrap.. ik geloof ook niet dat de dag begint bij zonsondergang zoals de Joodse traditie leert! Ik geloof dat de dag, en dus ook de sabbat, begint bij zonsopgang.
De een leert dat je op de maansikkel moet letten, de ander dat juist de conjuctiemaan het begin van de maand bepaald. Dan zijn er óók nog die geloven dat de maand juist begint met volle maan. Kortom, er is over de bepaling van de Bijbelse kalender nog veel verwarring en verdeeldheid.
Zie het tabblad de Kalender, ook met een te downloaden studie, met de laatste stand van zaken bij mijn zoektocht hierin.

5. Torah & genade
Er is bij veel christenen een verkeerde tegenstelling ontstaan tussen “wet” en “genade”.
Het is niet “of-of” maar “en-en”. Ik geloof dat verlossing voor de volle 100 procent ligt in het volbrachte werk van Jesjoea. Want wie is in denken en doen in heden en verleden ook maar een maal gezondigd heeft, wordt genadeloos aangeklaagd door de grote tegenstrever.. en aangezien JHWH niet voorbij kan gaan aan zijn heiligheids-principes, zouden we reddeloos verloren zijn. Maar gelukkig was daar het liefdevolle reddingsplan van JHWH: Jehosjoea heeft plaatsvervangend voor onze zonden betaald door te sterven aan het kruis en is opstaan uit de dood omdat Hij onschuldig ter dood werd gebracht! Waarom was hij dan onschuldig gestorven? Omdat Hij de Torah volmaakt uitgeleefd had! Vanuit de absoluut noodzakelijke verlossing uit genade zijn wij echter geroepen om heilig te leven.
Dat is niet wettisch maar wettig!  “Geloof zonder werken is dood“, zegt Jacobus dan ook terecht. Voor het begrip wetticisme (dat is in eigen kracht proberen de wet te volbrengen) had men in het Grieks geen goed woord beschikbaar. Zo werd nomos vertaald met ‘onder de wet’ maar eigenlijk moet het zijn ‘in de wet’. De HSV vertaald ook ‘u zult’ onterecht als ‘u moet’! In het Hebreeuws gaat het namelijk om de toekomende tijd. Wie uit God geboren is krijgt de wil om de Torah te doen als gave.
Je zou kunnen zeggen:  De Torah op de tafel van het hart is als evangelische honing uit de rots van de Sinai!
Het willen houden van de geboden moet van binnenuit komen als een werk van dankbaarheid.
Het evangelie is ‘ont-moeten’!
Kom met lege handen bij de Vader en accepteer Zijn genade optie IN Messias.
De Torah was er al voor de Schepping; het is de blauwdruk van de Schepping en vertolkt het wezen van JHWH. Na de zondeval van Adam werd het ‘zwaar’ de Torah te houden maar dankzij het volbrachte werk van de tweede Adam is het juk van de Torah weer ‘ licht’ geworden omdat wij ons juk mét Messias mogen lopen. Samen opgaan is niet meer uitputtend. De Vader drijft ons uit ons eigen werken en wil dat we op het punt komen waarop we zeggen: hier ben ik.. doet u het maar in mij.
Werkelijk leven volgens Torah is  bereikbaar geworden voor ons omdat bij de uitstorting van de Heilige geest bij Pinksteren (Sjavoeot) de Torah “op de tafelen van het hart is geschreven”!.
Er wordt zo van ons verwacht dat we als discipelen (volgelingen) “steeds meer gaan lijken op Hem”. Wat is dan ons referentiepunt? De Heidelbergse Catechismus of andere tradities van de kerkvaders? De mondelinge en andere commentaren op de Torah?
Nee, het juiste referentie punt is “het handboek voor een gezegend leven” dat we ontvangen hebben in de vorm van de 5 boeken van Mozes. Torah kun je namelijk veel beter vertalen met onderwijs dan met het harde, zakelijke woord “wet”.
De Torah heeft nooit afgedaan en is ook niet exclusief gereserveerd “voor de Joden”.
Want JHWH heeft een verbond gesloten met Israël. En waar bestaat Israël uit? De Joden, (Juda en Benjamin), de 10 “verloren” stammen (JHWH heeft ze in het vizier!) en vreemdelingen die net als Ruth zeggen: “uw God is mijn god en Uw volk is mijn volk”. Bovendien leerde Elohiem de Torah al aan Adam in de Hof van Eden. Alle geschiedenissen in Genesis en Exodus voorafgaande aan de verbondsluiting op de Sinaï zijn te duiden vanuit het wel of niet leven volgens Torah.
Wij mogen het “TORAH DENKEN – TORAH DOEN” beoefenen door de kracht van de Heilige Geest!